Unha vez
coñecidas as demandas e os gustos do promotor e, os condicionantes que van a influír
no noso deseño, o seguinte paso é establecer zonas diferenciadas no espazo: a zonificación. O estudo
destes espazos ou zonas da lugar a distintas alternativas. A elección dunha u outra
virá definida por factores funcionais ou económicos.
A zonificación define as circulacións, que fan referencia a forma de fluír (desprazarse) dunha zona a outra, establecendo a súa vez, zonas de paso que non teñen que estar necesariamente relacionadas con camiños
ou sendeiros.
No seguinte exemplo os
condicionantes do promotor serían:
-Zona céspede
-Zona estar con pérgola
-Estanque
Os
condicionantes da parcela serían:
-Superficie rectangular (20x10 metros)
-Pouco desnivel, o fondo da finca máis alto (+0,8 m).
-Situación da casa (marcada coa frecha no debuxo).
E dúas posibles
alternativas, a respecto da
distribución de espazos ou
zonificación, serían:
Alternativa A, coa zona de estar pegada a casa (máis práctica, menos percorrido).
Alternativa B, coa zona de estar ao fondo.
OLLO: Nestes dous debuxos xa se definiron as formas das estancias e concretaronse certos aspectos do deseño final do axardinamento. Pero dentro de cada unha das dúas alternativas de distribución de espazos, a súa vez existen multitude de alternativas de deseño diferentes.
