O xardín é ante todo artificio, obra humana. A natureza faise xardín cando hai un creador, unha vontade estética e unha intencionalidade.
O xardín é a síntese da arquitectura coa natureza, sen que se estableza unha ruptura conceptual entre as dúas creacións.
O xardín xurde como a saudade do home de representar o paraíso prometido aquí na terra. A vida xurde nun xardín, o xardín do paraíso, o home desexa volver a ese paraíso perdido e a súa representación máis fiel é o xardín.
Os xardíns, como obra humana, están profundamente influenciados por aspectos relixiosos, culturais e funcionais; e estes foron mudando ao longo do tempo de do espazo. É a historia da xardinaría.
Sade -
hortus (Latín), xardín (Gz), jardim (P), jardí (Cat), lorategia (Eusk), jardín (Esp, Fra), giardino (I), garden (Eng), garten (Ger), 庭 (Jap), 花園 (Ch).
Ningún comentario:
Publicar un comentario