Despois de 2 ou 3 anos por fin se ve o xardín que todos imaxinabamos, pero aínda temos que ver como os mozo-as de primeiro de xardinería rematan isto, e MOITA PACIENCIA A UXÍO, xa esperamos con grande emoción esa escultura de ferro.
De momento seguirvos animando, e decirvos a todos que cos recursos tan limitados que se teñen no centro, estades facendo unha boa obra.
Ningún comentario:
Publicar un comentario